=
 
               " ป่าไม้ร้องไห้ แม่น้ำล้มป่วย แผ่นดินเป็นอัมพาต อากาศเป็นพิษ ใครเป็นตัวแทน
                 ของธรรมชาติ จึงอาศัยพวกเรานี้แหละ เวลานี้มาหาเสียงเพื่อเลือกตั้งให้เป็น
                 ตัวแทนธรรมชาติ ที่เราพึ่งพาอาศัยอยู่นี้ ให้มีผู้ที่รับผิดชอบ แต่ว่าคนเรานี้มี
                 สส. มีผู้ว่าฯ มีหลายๆ หน่วยงาน ที่มารับผิดชอบเรา แต่ว่าธรรมชาติ คือว่าป่าไม้
                 แผ่นดิน แม่น้ำ อากาศ กำลังเป็นพิษเป็นภัยอยู่ เวลานี้แผ่นดินเป็นอัมพาตไปแล้ว
                 มันตายไปแล้วครึ่งหนึ่งก็ว่าได้

                 ถ้าจะดูหลวงพ่อก็เกิดมานานเหมือนกัน เอาเลข 7  ไพล่หลังแล้ว สมัยก่อนฝน
                 ก็ไม่มากไม่น้อยกับสมัยนี้เกินกันเท่าไหร่ แต่ทำไมน้ำก็ไม่ท่วมมากเหมือนทุกวันนี้
                 ดินก็ไม่ถล่มเหมือนทุกวันนี้ ก็เพราะดินสมัยก่อน ดินยังไม่ตาย เวลาฝนตกลงมา
                 ดินก็ดูดซับน้ำได้ เพราะดินไม่ตายสามารถเก็บน้ำไว้ใต้ผืนดินได้ อย่างหลวงพ่อ
                 อยู่วัดป่าสุคะโต สมัย 30 กว่าปี เมื่อเวลาฝนตกนี้ ไม่เห็นน้ำไหลเลยแต่ว่าน้ำห้วย
                 ก็ค่อยตึงขึ้นตึงขึ้นไม่เห็นน้ำไหลเหมือนทุกวันนี้ ทุกวันนี้ฝนตกเม็ดหนึ่งก็ไหลเม็ด
                 หนึ่ง อะไรมันเกิดขึ้น  เพราะส่วนมากดินมันตาย  ทำไมดินมันตาย เพราะคนเราฆ่า
                 ฆ่าดินกันฉีดยาเคมี ปราบหญ้าอะไรต่างๆ หลายอย่างที่ทำให้ดินมันตาย จนเดี๋ยวนี้
                 ลูกปลาไม่มีแล้ว ต้นไม้บางประเภท ลูกไม้บางประเภท ไม่เกิดลูกแล้ว ต่อไปคน
                 นกก็จะเป็นหมันอีก เพราะอะไร เพราะคนเราทำลาย..."

                                                                                                   
                                                                                     
หลวงพ่อคำเขียน สุวณฺโณ

    
จากดำริข้างต้นของหลวงพ่อคำเขียน สุวณฺโณ พระผู้ใช้ชีวิตสอดคล้องกับธรรมชาติบนเทือกเขาภูแลนคากว่า ๔๐ ปี โครงการธรรมยาตรา เพื่อฟื้นฟูชีวิตและธรรมชาติลุ่มน้ำลำปะทาวก็ได้เริ่มขึ้นเมื่อปี พ.ศ. ๒๕๔๓ โดยมี
พระอาจารย์ไพศาล วิสาโล เป็นผู้อำนวยการขับเคลื่อนโครงการให้ดำเนินมากว่า ๑๐ ปีแล้ว

โดยมีจุดมุ่งหมายทั้งในด้านศาสนธรรม การอนุรักษ์และวิถีเกษตรอินทรีย์
เพื่อสร้างแรงกระตุ้นให้ผู้คนในชุมชนท้องถิ่นและชุมชนเมืองได้ตระหนัก
ถึงศักยภาพและหน้าที่ของตนในการดูแลรักษาและอยู่ร่วมกับธรรมชาติว่า
ทำได้ง่าย หลายรูปแบบ เพียงเริ่มต้นจากตนเอง

การออกเดินจาริกด้วยเท้าเป็นระยะเวลา ๘ วัน ๗ คืน ของกลุ่มพระสงฆ์ ผู้ปฏิบัติธรรม ชาวบ้าน เยาวชน เด็กนักเรียน และกลุ่มคนที่สนใจไปตามหมู่บ้านต่างๆ ตามลำน้ำปะทาว บนเทือกเขาภูแลนคา นอกจากจะก่อให้เกิดความตื่นตัวและตระหนักถึงศักยภาพ และหน้าที่ของตนต่อธรรมชาติแล้ว
ยังเป็นการฝึกฝน ตนเองของผู้เดินด้วยเช่นกัน เมื่อธรรมชาติดีงาม
ผู้คนดีงาม สังคมดีงามย่อมเกิดขึ้น


                                                             รายละเอียดที่ www.lampatao.org


 
 



   อ่านหนังสือ ๑๐ ปีธรรมยาตรา ลุ่มน้ำลำปะทาว